ارزیابی عملکرد آموزش عالی کشور با استفاده از روش سنجش بهره وری کل عوامل (tfp) و شاخص تورنوکوئیست (tornqvist) بر پایه تحلیل پوششی داده ها

ارزیابی عملکرد، از جمله مباحثی است که با توجه به رویکرد تحلیلی و بهبودنگر از اهمیت قابل ملاحظه ای برخوردار می باشد. این نکته در راستای اهمیت و ضرورت ارزیابی عملکرد با استفاده از سنجش بهره وری کل عوامل قابل ذکر است که بهره وری یکی از معیارهای ارزیابی عملکرد سازمان ها و موسسات و شاخصی برای تعیین میزان و چگونگی موفقیت آنها در رسیدن به اهداف موردنظر با توجه به منابع مصرف شده است. در این رساله جهت جواب دادن به سوال اینکه آیا با استفاده از روش سنجش بهره وری کل عوامل (tfp) و شاخص (tornqvist) بر پایه تحلیل فراگیر داده ها می توان عملکرد آموزش عالی کشور را ارزیابی کرد؟ روش را با تلفیق مدل ناپارامتری تحلیل پوششی داده ها (dea) و شاخص بهره وری تورنوکوئیست و تحلیل سلسله مراتبی (ahp) ارایه می کنیم که علاوه بر محاسبه رشد بهره وری کل عوامل تولید (tfp)، میزان تأثیر تغییرات کارایی و تغییرات تکنولوژی را در رشد (tfp)، میزان تأثیر تغییرات کارایی و تغییرات تکنولوژی را در رشد (tfp)، در طول زمان و با وجود تنها یک واحد تصمیم گیرنده (dmu) به نام حوزه آموزش عالی کشور طی سالهای 81 الی 87 محاسبه می نماید. در نهایت به این نتیجه می رسیم که حوزه آموزش عالی کشور دارای روند نزولی در کارآیی بوده و روند رشد بهره وری نیز نامنظم می باشد که این روند با روند تغییرات بهره وری ناشی از تغییرات تکنولوژیکی می باشد. بنابراین نتیجه می گیریم که در این حوزه فقط به کمیت آموزش و تولید علم توجه شده است. با توجه به جداول مشاهده می شود که آموزش عالی از نظر کمی روند رو به بهبود داشته است. بنابراین برای رشد بهره وری حوزه آموزش عالی باید به عوامل دیگر غیر از گسترش کمی آموزش عالی توجه شود.